Isang araw ako at ang puso ko ay nag-usap...
sabi ko : galit ako sa iyo... disappionted ako sa iyo.
sabi niya : ha! sino ? Ako? galilt ka sa akin ? bakit?
sabi ko : kasi hinayaan mo akong mainlove sa taong hindi ako mahal...
at take note pinaiyak ako.. for the first time.. ang sakit sakit..
sabi niya : oh tapos anung kasalanan ko ?
sabi ko : hindi mo man lang kasi pinigilan hinayaan mo na lang na
mahulog ang loob ko sa kanya.. yung tipong ibinibigay ko
na lahat.. sa lahat yun ang pinaka ayoko...
sabi niya : ehhh.. masisisi mo ba ako kung pinipili ko ang tamang tao
para sa iyo... kasalanan ko ba kung ako ang pipili ng taong
magmamahal sa iyo yung alam kong hindi ka sasaktan..
yung alam kong hindi ka pababayaan at aalagaan ka.
masisisi mo ba ako ha. ..
sabi ko : kahit na bakit hindi mo ginawa sa dati kong mga girlfriend
diba ang dami na nga nila...
sabi niya : eh nasaan na sila ngayun? at sigurado ka bang ako ang pumili
sa kanila.. sigurado ka bang ako ang nagmamahal sa kanila.
sabi ko: o bakit tyalaga naman ahh minahal ko sila.. ibinigay ko lahat
sa kanila ang pagmamahal na hindi kayang tawaran na kahit \
anu.. ibinigay ko lahat ng gusto nila..
sabi niya : oo kaya ka nga nagkakaganyan eh.. nagdudurusa .. kasi
idinadaan sa sarili pamamaraan ang lahat kakaiba ka kasi
akala mo kasi porket naramdaman mong mahal mo eh
yun na ang LOVE... hindi mo alam nagagamit mo lang yung
salitang yun para lanag paglaruan ang pag-ibig... isa pa gusto mo
rin na binibigla ang lahat hindi ka maghinay hinay.. sugod ka ng
sugod tamang hinala ka naman..
sabi ko : eh bakit hindi mo ako pinigilan sa simula pa lang ..?
sabi niya: bakit papayag ka ba ? diba ikaw naman nasusunod sa buhay mo
sabi ko: ehhh ksai..
sabi niya ohh wag ka ng umimik dun ka sa barangay magpaliwanag.
o kaya sa presinto. wala ka namang magagawa eh.. pasaway ka
kasi hindi porket madami kang naging karelasyon alam mo na
nakita mo ang hinahanap mo, siya talaga ang pinili ko para sa iyo
nakakita ka ng katapat mo..
sabi ko: ehhhhh..
sabi niya: wala ka ng masabi anu kasi totoo..minsan kasi akala natin dahil naka
ramdam ng tibok ng puso eh yun na ang love hindi niyo lang alam
na kaming mga puso ay " ITINAKDA LAMANG SA ISANG PUSO
PARA ANG DALAWA AY MAGING ISA" at alam namin kung
sino yun. hindi niyo alam yun kasi bigla nalang kaming dumarating
sa hindi inaasahang pagkakataon,, dumarating kami sa panahong
hindi mo na kmai halos maalala..
sabi ko : anu ngayun ang gagawin ko.. ??????
sabi niya: ako na ang bahala basta sumunod ka lang sa daloy at takbo ng
oras ako ang kikilos para sa kanya.. ako ang makikipagusap sa
kanyang puso.. hindi ka niya gusto ngayun bukas gusto ka na rin niya
makita mo hinahanap mo parang magic walang imposible sa akin...
sabi ko : sige...
hehehe parang adik lang ba ? pero ito ay totoong nangyari... isang gabi pagkatapos
ko maisulat ang walang kakwenta kwenatng sulatin na ito sinagot ako ng babaeng
para sa akin ay imposible para mapasagot ko... magic anu,, pero totoo masaya kami
ngayun at aminado ako nadarating talaga ang tamang pag-ibig sa buhay mo...
naranasan niyo na bang maglakad at tumawid sa footbridge ng bicutan... mula sa kabilang kalye papuntang sa may bahagi ng SM?
since i started working in a call center industry, i always take time to walk to release my stress. i always did that because i love to walk and i love looking people passing by in front of me and having acomment why did they do that, why did they look like that why.. why.. why.. i always have a why for all those people that i see but this story that i have now is kinda funny but you can say it is like irritating because i dont know what to do and i can say im an idiot person hehehe
the story was made a year ago...
... one sunny afternoon after i already make a 4 hours sleep in our sleeping quarters i decided to go to the mall, that is because i wanted to figure out some things that i just saw when i drop by but in hurry... however i just dont remeber that the want taht im looking for is not on that mall and it is limited only on the day that i saw it because i take note of it to my cellphone that is brand new an N97 nokia phone that i just bought a week ago...
since i dont know what to do and im faied to grab the oppotunity of having the said "thing" that im looking for, i decide to just sit into the malls lounge. in that lounge there is this chair that is like when sit into it you feel like your in heaven, the reason why? i dont know i just feel it that way... minutes pass by while im just doing some games on my new phone there is this one lady who sat beside me.. i notice that the lady is crying with tears falling down on her face as a gentleman i offer my handkechief to her to wipe her tears the lady was beautiful even if she's crying like that. gosh!when she wipes her tears i saw her pinkish cheek and actually blushes maybe in bit she is shy because its awkward that she is crying beside a man that she didnt know..
since i love chit chats i started the conversations because i cant help myself that easy while im seeing a lady that is crying. conversation started why she is crying and it did lasted for an hour with tears in her eyes because his boyfriend dumped her just liked that because of a thrid party// while the lady is telling stories like that im looking to her eyes and i was shocked because she is relly beautiful... and im thinking i am loveless for almost a year so decided to make the conversation longer to be with her for a longb time because in my mind this is a good oppotunity to have a girlfriend feeling that i am his knight in shining armor hehehe..
time passes by we did not see that its already late and the mall is going to close already so decided to ask her for a dinner i invited her to eat first before we got seperated the lady just say yes and then we walked in a fine dining restaurant at edsa near the biggest mall there.. while were eating our dinner we shared a lot of story, but ofcourse im buying a lot of time with her because i want to know her more.
after our dinner we decide to walk because my tummy was full hehehe. while walking we stil share some stories in regards with her family..
while wlaking i have noticed the lady that i met earlier that is crying, that i been with for the last 4 hours of my time is not speaking already she didnt drop any words or any reactions however she is just nodding at me. i just dont know what happen to this lady that is so beautiful for me.. after that i asked her why she is not speaking because it so quiet already to the place where we headed moments pass by she speaks she said "its a HOLD UP " i said shoot youre kidding no im not and then the lady pointed a gun at me it is a true gun ive noticed it. shoots its true .. its a hold up... its too late for me to react i never dropped any word at all... she got my wallet that is normally no money and just reciepts however she also got my new N97 nokia phone that i just bought last week hahaha... i dont know what to do.. and the only thing that i do is just to laugh even if she got my new phone.. the only thing that is my mind and still a question even while im writing this story is "what is her name and what is her Phone number" thats all .. because up to now if i will see her LILIGAWAN KO TALAGA SIYA hahahaha
nasubukan niyo na bang umikot at sumakay sa MRT at LRT...? yung tipong trip lang
ang MRT?LRT station ay halos magkakadugtong lang. at kung sasakay ka dito na tipong trip lang ay maiikot mo ang kahabaan ng EDSA at kalawakan ng Metro Manila...
ako nasubukan ko na at madalas ko pa ngang ginagawa sabi ko naman sa inyo kesa magpunta ako sa mall mas pipiliin kong kong maglakad lakad sa kalye para mas may matutunan ako. sa kabila ng init at pagod eh im sure maeexcite ka sa mga nakikita mo. naku sigurado din ako eh mag aabang ka ng maookray mo hahaha.. parang ako parang ang kwento.
isang araw dahil dito ako nakabase sa EDSA sinumulan ko ito sa cubao station... naku grabe ang tao dito hindi magkamayaw dahil sa dami at sari-saring tao... lahat ng amoy maaamoy mo kasi kapag gumala ako eh hapon yung tipong kasalubong ko lahat ng tao. mula sa cubao station papunta ako ng recto station (LRT) so madadaanan ko ang lugar ng gilmore pureza v mapa hindi ko alam pagkakasubod sunod eh basta alam ko bababa ako ng recto hehehe... pero aminado ako na sa linyang ito ng LRT eh mga studyante kasabay ko yung mga nagaaral ng UP ganun at sa ibat ibang unibersidad pa na madadaanan namin. so medyo kampante lang ako dito. sa mga madadaanan mo dito makikkita mo ang kaloobloobhan ng maynila makikita mo ang sandamamak na squaters na wala kang magagawa dahil nandyan na iyan bago ka pa isilang. makikita mo din ang napakadaming tao na pabalik balik sa ibat ibang estblismyento na wala ng ginawa kungdi mamasyal. dito ko din nakit ang mga taong nagtitinda, mga sidewalk vendors mga samalamig vendors mani vendors at sari saring mga vendors pa dito din ako nakakita ng nangongotong na pulis, at yung mga sindikato na nanghihingi ng lagay sa mga jeepney drivers akala ko sa pelikula ko lang nakikita yun totoo pala kasi ang tinutumbok kong lugar ang divisoria recto .. kung saan mas maraming klase ng tao ang makikita mo hehehe.. \
pagdating ko ng recto station bababa muna ako para tumingin tingin ng mabibili sa divisoria at pagkatapos sasakay ulit ako ng LRT line 1 nalimutan ko yung pangalan ng station na yun pero mula dun babagtasin ko naman TAFT avenue na kung saan makikita mo ang sentro ng maynila yung tipong madals mong mapanuod sa TV ahh dito halo halo na talaga ang mga tao dito ako nagiingat sa sarili ko kasi andito ang mandurukot laslas gang at ibat ibang modus operandi... kapag nakasakay ka dito ang hangganan naman ay baclaran isang lugar din na naku makikita mo din ang ibat ibang tao pero medyo seryoso kasi nga sumimba sa simbahan ng baclaran... habang binabagtas mo naman ang TAFT avenue makikita mo naman ang mga taong pabalik balik naman sa paghahanap ng trabaho sa pagaayos ng mga papeles sa mga magaabroad sa nbi sa court of appeals o supreme court/ sa mga seaman sa mga wanted na sales lady kung baga dito sa lugar na ito makikita ang napakaraming agencies...
pagkatapos ko sumimba sa simbahan ng baclaran kasi mahilig akong sumimba sa ibat ibang simbahan babalik ako EDSA station kasi sasakay naman ako ng MRT pabalik sa pinanggalingan ko hehe. dito naku mga mayayabang ang makikita mo hahah pero may mababait naman kasi nga dito sa sakayang ito makikita mo ang mga corporates na nagtratrabaho sa call center sa mga opisina sa mga mall na malalaki at sa lugar na kung saan hindi makita ang langit sa tataas ng building... dito mo naman nakikitang maglakad ang mga naka starbucks kumakain sa yellow cab at sa primyadong restaurants dito mo din masasaksihan ang mga taong palakad lakad dahil sa kagustuhan magkapera ng malaki dahil sa pagoopisina haha office work kung baga,,..
sa pagiikot ikot gamit ang MRT at LRT napakadami ko na kaagad natutunan.. napakadami ko ding nasaksihan wala akong ibang ibig sabihin sa isinulat ko wala din akong ibang ibig ipakahulugan... ang sa akin lang masaya akong nakasalamuha ang mga tao dahil dito may mga bagay akong natutunan dahil nakita ko sila at alam kong matututo ako kukng makakausap ko pa sila.... obserbasyon lang po ito ni Barong Baysan.
minsan naglakad ako sa kahabaan ng edsa... trip lang wala magawa kasi antok ako pro hindi makatulog. ikaw ba naman ang nagtratrabaho sa isanng malaking call center na nagdedamand sa iyo na galingan ang trabaho at kapag hindi mo ginalingan eh mawawalan ka ng trabaho...
masyado na akong pressued sa ginagawa ko, at sa loob ng 2 taon kong pgtratrabaho sa kumpanyang ito mukhang susuko na ako. hindi ko na kaya ang sakit ng ulo ang sakit ng katawan ang pagdurugo ng ilong ko at ang walang katapusang metrics na kailangang i-hit sa bawat gabi, linggo at buwan. hindi ko na maramdaman na ang sarili ko...
kaya naisip ko na maglakad-lakad na talaga namang ginagawa kahit dati pa nagkataon lang na nadito ako sa maynila. sawa na ri ang sa mga mall kasi pare-pareho lang din naman ang makikita mo. at sa maniwala ka at sa hindi kahit sa call center ako nagtratrabaho 20 pesos na lang laman ng bulsa. kungbaga naghihintay na lang ako ng pagpasok ng sweldo pero isang araw pa ang palilipasin ko.
sa paglalakd ko sa kahabaan ng EDSA nakita ko itong isang bata na nakahiga sa footbridge ng ortigas, yung matanda sa may santolan MRT station, yung bulag sa may farmers cubao, yung mag-ina na nanghihingi ng pamasahe dahil gustong makauwi sa may baliwag transit station... hindi ko alam kung sindikato ang mga itopero maawain talaga ako. hindi ko kayang isipin na habang nakaupo ako sa malambot na upuan sa malamig na aircon at sa magarang lugar ay mga taong nakaupo sa gitna ng kalye, mainit at kumakain sa sahig ng kalye. nadudurog talaga ang puso ko kapag nakakakita ako nito, pero, alam ko wala naman akong ginagawa.
naisipan ko ng bumalik pagod na ako masaki na ang paa ko... pero bago ako bumalik eh bumili muna ako ng samalamig at tinapay sa halagng 10 pesos, at habang naglalakd ako pabalik ng crossing edsa ay binalikan ko ang mga taong nakita ko sa aking paglalakad habang ang natitirang pera sa bulsa ko ay pinaghati- hati ko sa kanila. hindi ko na inisip na kailangan ko pa ng isang araw para kumain basta ang lam ko ibibigay ko sa kanila ito dahil malaking bagay ito sa kanila.
kinabukasan pagkakuha ng sweldo ko yung isang kusing na ibinagy ko sa kanila pinalitan ng DIYOS ng libo-libong kusing yun ang magic or i should say the blessing
